collaberen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  collaberen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• col·la·be·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Latijnse 'collabi' (instorten, ineenzinken) met het voorvoegsel col-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
collaberen	collabeerde	gecollabeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

collaberen

1. ergatief, (medisch) flauwvallen
2. ergatief, (medisch) samenvallen, ineenschrompelen van bijvoorbeeld een long, bloedvaten of bloedvatwanden

Gangbaarheid

• Het woord 'collaberen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.