cohabiteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cohabiteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• co·ha·bi·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse cohabiter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
cohabiteren	cohabiteerde	gecohabiteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

cohabiteren

1. onovergankelijk (seksualiteit) (formeel) vrijen, geslachtsgemeenschap hebben
2. samenwonen, in elkaars nabijheid vertoeven

Synoniemen

• [1] paren, rampetampen

Afgeleide begrippen

• cohabitatie

Vertalingen

    1.   

Frans: cohabiter (fr)

Spaans: cohabitar (es)

Gangbaarheid

• Het woord cohabiteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.