cochon
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Frans
Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| cochon | le cochon | cochons | les cochons |
Zelfstandig naamwoord
cochon m
- varken
- (pejoratief) varken, viezerik, smeerpijp
- «Quel cochon tu fais!»
- Wat ben je toch een viezerik!
- «Un cochon n'y retrouverait pas ses petits!»
- Wat een zwijnenstal is het hier! (letterlijk: een varken zou zijn kleintjes niet terugvinden) [1]
- «Quel cochon tu fais!»
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| mannelijk | cochon | cochons |
| vrouwelijk | cochonne | cochonnes |
Bijvoeglijk naamwoord
cochon
- (spreektaal) smerig, vuil, vies
- (spreektaal) schunnig
- «On s'est raconté des histoires cochonnes.»
- We hebben elkaar schuine moppen verteld.
- «C'est pas cochon.»
- Da's niet vies, niet gek. [2]
- «On s'est raconté des histoires cochonnes.»
Verwijzingen
- ↑ Wouw, Berry van de, Woordenboek populair Frans - Nederlands. Woordenboek van het Frans dat u op school nooit leerde, 2e druk, Breda: Uitgeverij Arti-Choc, 2014; p. 58
- ↑ Wouw, Berry van de, Woordenboek populair Frans - Nederlands. Woordenboek van het Frans dat u op school nooit leerde, 2e druk, Breda: Uitgeverij Arti-Choc, 2014; p. 59