carambole

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  carambole    (hulp, bestand)
• IPA: /karɑm'bol/

Woordafbreking

• ca·ram·bo·le

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘raken met speelbal van de twee andere biljartballen’ voor het eerst aangetroffen in 1837
• Afkomstig uit het Frans.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	carambole	caramboles
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

carambole m

1. (sport), een beoogde botsing van twee biljartballen

   • In het driebanden moet de speler met de speelbal via drie banden een carambole zien te scoren. 

Afgeleide begrippen

• carambolebiljart

Verwante begrippen

• sport

Vertalingen

    1. een beoogde botsing van twee biljartballen   

Frans: carambole (fr) v

Spaans: billar francés (es) m, carambola (es) v

Gangbaarheid

• Het woord carambole staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "carambole" herkend door:

81 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: \ka.ʁɑ̃.bɔl\

Zelfstandig naamwoord

carambole v

1. stervrucht