burgeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  burgeren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbʏrɣərə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• bur·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  burger zn  met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
burgeren	burgerde	geburgerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

burgeren

1. overgankelijk (verouderd) tot burger maken, burgerrecht verlenen

   ▸ ⧖ Tsjonge, en daar was, helaas, geen enkel Schaepman aanwezig: ze zaten toen nog met het schuchter schaapje in hun schild in stillen luister te Munster geburgerd.

2. overgankelijk (figuurlijk) (verouderd) gewoon maken

   ▸ ⧖ Deeze Heeren hebben, niet alleen uit bloote liefhebbery, maar tevens uit onderzoeklust, met eene natuurkundige kennis, verscheidenerlei vreemd Gevogelte in ons Land geburgerd; en de laatste heeft, zoo ik niet mis hebbe, zelfs Oost-Indische Koeien in onze Hollandsche Weiden opgevoed.

Verwante begrippen

• inburgeren, uitburgeren

Gangbaarheid

• Het woord 'burgeren' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "burgeren" herkend door:

77 %	van de Nederlanders;
68 %	van de Vlamingen.