brein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brein    (hulp, bestand)
• IPA: /brɛi̯n/

Woordafbreking

• brein

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘hersens’ voor het eerst aangetroffen in 1477
• uit het Middelnederlands bregen en door palatalisering van de -g- ontstond -ei-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	brein	breinen
verkleinwoord	breintje	breintjes

Zelfstandig naamwoord

brein o

1. (anatomie) het zich in de schedel bevindende orgaan dat het denkvermogen herbergt

   • Wat gaat er om in je brein, wanneer je dat meemaakt? 

   ▸ Het ritme van het lopen met soms wel 70.000 stappen per dag vormde een innerlijke kadans, waarvan sommige wetenschappers beweren dat er op deze manier een inventieve samenwerking ontstaat tussen de twee helften van je brein.

2. iemand met een goed denkvermogen wiens denken achter een bepaalde organisatie of gebeurtenis te zoeken is

   • Hij was het brein van die bende misdadigers. 

   ▸ Brein achter omstreden Zweedse coronastrategie geeft fouten toe

3. het verstand, het geestvermogen dat zetelt in de hersenen

   • Een brein kun je niet opereren, in het brein zit geen tumor of een bloeding: dat kan allemaal wel met de hersenen. 

Synoniemen

• [1] hersenen, hersens

Hyponiemen

• chemobrein, hondenbrein, meesterbrein, megabrein

Afgeleide begrippen

   

breinbaas breinbericht breinbreker breinbruisen breindoping breinjoggen breinloos breinmachine breinpil breinpixel breinpositie breinstorm breinstormen breinwerker

Anagrammen

• berin

Vertalingen

    1. orgaan   

Engels: brain (en)

Spaans: cerebro (es) m, seso (es) m

Gangbaarheid

• Het woord brein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "brein" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Bretons

Bijvoeglijk naamwoord

brein

1. rot