brein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brein    (hulp, bestand)
• IPA: /brɛi̯n/

Woordafbreking

• brein

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘hersens’ voor het eerst aangetroffen in 1477
• uit het Middelnederlands

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	brein	breinen
verkleinwoord	breintje	breintjes

Zelfstandig naamwoord

brein o

1. (anatomie) het zich in de schedel bevindende orgaan dat het denkvermogen herbergt

   • Wat gaat er om in je brein, wanneer je dat meemaakt? 

2. iemand met een goed denkvermogen wiens denken achter een bepaalde organisatie of gebeurtenis te zoeken is

   • Hij was het brein van die bende misdadigers. 

3. het verstand, het geestvermogen dat zetelt in de hersenen

   • Een brein kun je niet opereren, in het brein zit geen tumor of een bloeding: dat kan allemaal wel met de hersenen. 

Synoniemen

• [1] hersenen, hersens

Hyponiemen

• chemobrein, hondenbrein, meesterbrein, megabrein

Afgeleide begrippen

   

breinbaas breinbericht breinbreker breinbruisen breindoping breinjoggen breinloos breinmachine breinpil breinpixel breinpositie breinstorm breinstormen breinwerker

Anagrammen

• berin

Vertalingen

    1. orgaan   

Engels: brain (en)

Spaans: cerebro (es) m, seso (es) m

Gangbaarheid

• Het woord brein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'brein' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Bretons

Bijvoeglijk naamwoord

brein

1. rot