bluf

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bluf    (hulp, bestand)
• IPA: /blʏf/

Woordafbreking

• bluf

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bluf	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

bluf m

1. poging iemand in de waan te brengen dat men iets achter de hand heeft; uiting bedoeld om het te doen overkomen alsof men tot meer in staat is of sterker staat dan het geval is

   • Het is allemaal bluf. 

Vertalingen

    1. poging tot intimidatie   

Afrikaans: bluf (af) Duits: Bluff (de) m Engels: bluff (en) Frans: bluff (fr) m Italiaans: bluff (it) m

Perzisch: بلوف‎ (fa) Portugees: blefe (pt) m Russisch: блеф (ru) m Spaans: farol (es) m, bluf (es) m, bluff (es) m Zweeds: bluff (sv) g

Werkwoord

vervoeging van
bluffen

bluf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bluffen
   

   • Ik bluf. 

2. gebiedende wijs van bluffen
   

   • Bluf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bluffen
   

   • Bluf je? 

Gangbaarheid

• Het woord bluf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bluf" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.