bivakkeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bivakkeren    (hulp, bestand)
• IPA: /bivɑ'kerən/

Woordafbreking

• bi·vak·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van bivak met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bivakkeren	bivakkeerde	gebivakkeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

bivakkeren

1. inergatief in de open lucht een kamp hebben

   • De scouts bivakkeren iedere zomer in het bos. 

   ▸ Tussen drie tenten was nog net genoeg ruimte om mijn eigen tent op te zetten, waarna ik bij een groep rond het kampvuur ging zitten. Ik zag allemaal nieuwe gezichten: hoe lang waren die mensen er al? Ze gedroegen zich in ieder geval alsof ze hier al weken bivakkeerden.

2. ergens een tijdje verblijven vaak op een wat eenvoudige wijze

   • De vluchtelingen bivakkeerden geruime tijd in de noodopvang. 

   ▸ Sanderink werd in 1948 geboren in de Twentse buurtschap Lemselo. De laatste jaren bivakkeerde hij in een huis in Wierden. Tegenwoordig is hij vaak te vinden in het Brabantse Veghel, waar zijn huidige vriendin Rian van Rijbroek woont.

3. (figuurlijk) in een bepaalde emotionele toestand verkeren

   ▸ Na de dood van Moniek bivakkeerde ik in een zwart gat.

Vertalingen

    in de open lucht een kamp hebben   

Duits: biwakieren (de) Engels: bivouac (en) Frans: bivouaquer (fr)

Pools: biwak (pl) Spaans: vivaquear (es)

Gangbaarheid

• Het woord bivakkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bivakkeren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.