bikkel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bikkel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bik·kel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘pikhouweel’ voor het eerst aangetroffen in 1567

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bikkel	bikkels
verkleinwoord	bikkeltje	bikkeltjes

Zelfstandig naamwoord

de bikkel m

1. een klein klompje hard materiaal, meestal in de vorm van een botje dat gebruikt wordt om op te gooien in het bikkelspel
2. overdrachtelijk iets erg hards

   • Dat is zo hard als een bikkel. 

3. een persoon met heel veel doorzettingsvermogen, iemand die heel stoer is

   ▸ Tussen de weeën door praatten ze over de huizenmarkt. Ik had geen verdoving nodig; ik wilde zelfs geen paracetamol toen het voorbij was. 'Je bent een bikkel,' zei mijn arts hoofdschuddend.

   ▸ Mijn vader zegt dat dragers van de bollentrui echte bikkels zijn. Ik weet niet of ik een bikkel ben, ik vind vooral de rode bollen op de witte ondergrond heel mooi.

Afgeleide begrippen

• bikkelen, bikkelhard, bikkelspel

Vertalingen

    1. klein klompje hard materiaal   

Frans: osselet (fr) m

    2. iets erg hards   

    3. een persoon met heel veel doorzettingsvermogen, een harde jongen   

Werkwoord

vervoeging van
bikkelen

bikkel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bikkelen
   

   • Ik bikkel. 

2. gebiedende wijs van bikkelen
   

   • Bikkel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bikkelen
   

   • Bikkel je? 

Gangbaarheid

• Het woord bikkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bikkel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.