bevillingerne

Deens

Woordafbreking

• be·vil·lin·ger·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	116520

Zelfstandig naamwoord

bevillingerne, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van bevilling