betjente

Deens

Woordafbreking

• be·tjen·te

Woordherkomst en -opbouw

• Deense woordvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	1976

Werkwoord

betjente

1. verleden tijd van betjene

Zelfstandig naamwoord

betjente, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van betjent