belletje

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  belletje    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bel·le·tje

Zelfstandig naamwoord

belletje o

1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord bel
2. kortdurend telefoongesprek

   ▸ Achteraf realiseerde ze zich dat er hoogstwaarschijnlijk een sussend, enigszins lacherig antwoord op haar paniekerige belletje was gevolgd.

Gangbaarheid

• Het woord belletje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "belletje" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.