beknopte bijzin
Uiterlijk
- be·knop·te bij·zin
- (taalkunde) !¡
- taalkundige term een bijzin zonder persoonsvorm maar met een gezegde
- Het woord 'beknopte bijzin' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.