beklemte

Deens

Woordafbreking

• be·klem·te

Naar frequentie	zeldzaam

Bijvoeglijk naamwoord

beklemte, g / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van beklemt

beklemte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van beklemt

Noors

Woordafbreking

• be·klem·te

Naar frequentie	zeldzaam

Bijvoeglijk naamwoord

beklemte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van beklemt

beklemte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van beklemt