beklemt

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beklemt    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·klemt

Werkwoord

vervoeging van
beklemmen

beklemt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beklemmen
   

   • Jij beklemt. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beklemmen
   

   • Hij beklemt. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van beklemmen
   

   • Beklemt! 

Gangbaarheid

• Het woord beklemt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / beˈklεmˀd /

Woordafbreking

• be·klemt

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van de Middelnederduitse werkwoordsvorm "beklemmen"

Naar frequentie	112361

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	g enkelvoud	beklemt
	o enkelvoud	beklemt
	meervoud	beklemte
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	beklemte

Bijvoeglijk naamwoord

beklemt

1. bedrukt, bekneld, gedeprimeerd, neerslachtig, ontmoedigd, onzeker, verlegen

Afgeleide begrippen

• beklemmelse
• beklemmende
• beklemthed

Verwijzingen

• beklemt in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / bəˈklemt /

Woordafbreking

• be·klemt

Woordherkomst en -opbouw

• Bijvoeglijk gebruik van het voltooid deelwoord van het verouderde Noorse werkwoord beklemme

Naar frequentie	75415

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	beklemt
	o enkelvoud	beklemt
	meervoud	beklemte
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	beklemte

Bijvoeglijk naamwoord

beklemt

1. bedrukt, bekneld, gedeprimeerd, neerslachtig, ontmoedigd, onzeker, verlegen

Werkwoord

beklemt

1. verouderde spelling of vorm van trykt (van trykke)

(verouderd) voltooid deelwoord van beklemme

beklemt

1. verouderde spelling of vorm van tyngd (van tynge)

(verouderd) voltooid deelwoord van beklemme

Afgeleide begrippen

• beklemmelse
• beklemmende