beisel

[1] Eit beisel.
Een teugel.

[2] Eit beisel.
Een leidsel.

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• bei·sel

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord beizl.

Zelfstandig naamwoord

beisel o

1. (bijvorm) teugel
2. (bijvorm) leidsel

   «Rideutstyr i form av beisel og seletøybeslag er ikkje uvanleg i vikingtidsgraver.»

   Rij-uitrusting in de vorm van teugel en leidsels zijn niet ongewoon in Vikinggraven.

Verbuiging

bijvormen	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	beisel	beiselet, beislet	beisel	beisla, beisli
genitief

Schrijfwijzen

• [1,2] (hoofdvorm) beksel

Synoniemen

• [2] grime, tømme