ballade

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ballade    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bal·la·de

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘episch dichtstuk’ voor het eerst aangetroffen in 1509

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ballade	balladen ballades
verkleinwoord	balladetje	balladetjes

Zelfstandig naamwoord

ballade v

1. episch dichtstuk in een aantal korte strofen waarin tragische gebeurtenissen verteld worden
2. (muziek) zangstuk met een verhalend karakter

   • In Georgië is het nog steeds 1982. De tijd dat zangeressen nog zelf hun lange japon bij elkaar stikten en iedereen dacht dat een galmende ballade de juiste manier was om de luisteraar in het hart te raken. Eurovisienostalgie dus. Net als het begrip ‘roemloze uitschakeling’ Georgië bekend moet voor komen.  

   ▸ Ze luisterden naar de ballade van talloze krekels en het ritme van de zee op de achtergrond.

Hyponiemen

• fakkelballade, volksballade

Vertalingen

    1.   

Engels: ballad (en), ballade (en)

Spaans: balada (es) v

Gangbaarheid

• Het woord ballade staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ballade" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.