aufbrechen

Duits

Uitspraak

• Geluid:  aufbrechen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaufbrɛçən /

Woordafbreking

• auf·bre·chen

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van het Duitse werkwoord brechen met het voorvoegsel auf-

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
aufbrechen	brach auf	(hat) aufgebrochen
onregelmatig	volledig	[1] scheidbaar

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
aufbrechen	brach auf	(ist) aufgebrochen
onregelmatig	volledig	[2-3] scheidbaar

Werkwoord

aufbrechen

1. overgankelijk forceren, opbreken, openbreken
2. onovergankelijk opbreken, zich openen
3. onovergankelijk opstappen, vertrekken, weggaan, zich op weg begeven

Verwante begrippen

• Aufbruch