arrestatiebevel

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ar·res·ta·tie·be·vel
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord arrestatiebevel arrestatiebevelen
verkleinwoord arrestatiebevelletje arrestatiebevelletjes

Zelfstandig naamwoord

het arrestatiebevelo

  1. (juridisch) een document dat de politie de opdracht geeft een verdachte of veroordelde aan te houden
    • Er werd een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. 
    • Internationaal Strafhof in Den Haag vaardigt arrestatiebevel uit tegen Poetin. [1] 
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen