appoint
- ap·point
- Afkomstig van het Oudfranse "apointier", dat van de Franse frase à point komt, die weer van de Latijnse woorden a en punctum komt.
- Engels werkwoord met het voorvoegsel ap-.
| Naar frequentie | 1500 |
|---|
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to appoint |
| he/she/it | appoints |
| verleden tijd | appointed |
| voltooid deelwoord |
appointed |
| onvoltooid deelwoord |
appointing |
| gebiedende wijs | appoint |
appoint