anoint
Uiterlijk
- Geluid: anoint (VK) (hulp, bestand)
- IPA: /əˈnɔɪnt/
- a·noint
- Van Oudfrans enoint, verder te herleiden tot Latijn inunguere. In het Engels bekend sinds de 14e eeuw.[1]
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to anoint |
| he/she/it | anoints |
| verleden tijd | anointed |
| voltooid deelwoord |
anointed |
| onvoltooid deelwoord |
anointing |
| gebiedende wijs | anoint |
anoint