Naar inhoud springen

anledning

Uit WikiWoordenboek
  • an·led·ning
Naar frequentie 9215
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   anledning     anledningen     anledninger     anledningerne  
genitief   anlednings     anledningens     anledningers     anledningernes  

anledning, g

  1. aanleiding, gelegenheid, gebeurtenis, kans, mogelijkheid, omstandigheid, perspectief, ruimte
  2. zinsverband, context
  • [1]: i anledning af
op grond van


    • an·led·ning
    Naar frequentie 3551
      enkelvoud meervoud
    onbepaald bepaald onbepaald bepaald
    nominatief   anledning     m: anledningen
    v: anledninga  
      anledninger     anledningene  
    genitief   anlednings     m: anledningens
    v: anledningas  
      anledningers     anledningenes  

    anledning, m / v

    1. aanleiding, gelegenheid, kans, mogelijkheid, ruimte
      «Det er ikke anledning til å forlate salen under forestillingen.»
      Het is geen mogelijkheid om de zaal tijdens de show te verlaten.
    2. gebeurtenis, evenement
      «Konfirmasjon er ei høytidelig anledning
      De confirmatie is een feestelijke gebeurtenis.
    • [1]: få anledning til
    • [1]: i anledning av
    ter gelegenheid van


    • an·led·ning
      enkelvoud meervoud
    onbepaald bepaald onbepaald bepaald
    nominatief   anledning     anledninga     anledningar     anledningane  

    anledning, v

    1. aanleiding, gelegenheid, kans, mogelijkheid, ruimte
      «i anledning 50-årsdagen»
      ter gelegenheid van de 50ste verjaardag
    • [1]: få anledning til å gjere noko