Naar inhoud springen

anledning

Uit WikiWoordenboek
  • an·led·ning
Naar frequentie 9215
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   anledning     anledningen     anledninger     anledningerne  
genitief   anlednings     anledningens     anledningers     anledningernes  

anledning, g

  1. aanleiding, gelegenheid, gebeurtenis, kans, mogelijkheid, omstandigheid, perspectief, ruimte
  2. zinsverband, context
  • [1]: i anledning af
op grond van


  • an·led·ning
Naar frequentie 3551
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   anledning     m: anledningen
v: anledninga  
  anledninger     anledningene  
genitief   anlednings     m: anledningens
v: anledningas  
  anledningers     anledningenes  

anledning, m / v

  1. aanleiding, gelegenheid, kans, mogelijkheid, ruimte
    «Det er ikke anledning til å forlate salen under forestillingen.»
    Het is geen mogelijkheid om de zaal tijdens de show te verlaten.
  2. gebeurtenis, evenement
    «Konfirmasjon er ei høytidelig anledning
    De confirmatie is een feestelijke gebeurtenis.
  • [1]: få anledning til
  • [1]: i anledning av
ter gelegenheid van


  • an·led·ning
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   anledning     anledninga     anledningar     anledningane  

anledning, v

  1. aanleiding, gelegenheid, kans, mogelijkheid, ruimte
    «i anledning 50-årsdagen»
    ter gelegenheid van de 50ste verjaardag
  • [1]: få anledning til å gjere noko