anklagerne

Uit WikiWoordenboek

Deens

Woordafbreking
  • an·kla·ger·ne

Zelfstandig naamwoord

anklagerne, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van anklage

Zelfstandig naamwoord

anklagerne, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van anklager