amictus

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• van amicire (omhullen)

Zelfstandig naamwoord

amictus v

1. omhulling, (kleder)dracht
2. kleed, mantel

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	amictus	amictūs
genitief	amictūs	amictuum
datief	amictuī (amictū)	amictibus
accusatief	amictum	amictūs
vocatief	amictus	amictūs
ablatief	amictū	amictibus