alliëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  alliëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• al·li·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse allier (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
alliëren	allieerde	geallieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

alliëren

1. overgankelijk samensmelten
2. In het bijzonder: vermengen van verschillende metalen, legeren
3. (militair) wederkerend zich ~: een bondgenootschap sluiten

Afgeleide begrippen

• [1] alliage

Vertalingen

    1.   

Frans: allier (fr)

Gangbaarheid

• Het woord alliëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "alliëren" herkend door:

75 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.