Naar inhoud springen

absurds

Uit WikiWoordenboek
  • ab·surds

absurds

  1. partitief van de stellende trap van absurd
    • Dat is iets absurds... 
     Hoe kwamen ze in ’s hemelsnaam aan die onzin? Het bestond toch niet dat een kind voor zijn tiende verjaardag zoiets absurds vroeg?[1]
     We lagen een uur of zo te kletsen over wat we die dag van Parijs hadden gezien toen ze plotseling tegen me aan kwam liggen en ik in een fractie van totale verstandsverbijstering naar haar beide borsten greep alsof het reddingsboeien waren. Wat zich vervolgens allemaal voordeed kan ik me nu niet meer zo scherp herinneren, ik weet alleen nog dat ik het zachte paars-roze weefsel van haar gezicht kuste en met volle overtuiging dacht dat ik voor altijd van haar zou kunnen houden als ze zoiets volstrekt absurds van mij zou verlangen.[2]