aberratio
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van aberrare (afdwalen)
Zelfstandig naamwoord
aberrātio v
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | aberrātio | aberrātiōnes |
| genitief | aberrātiōnis | aberrātiōnum |
| datief | aberrātiōnī | aberrātiōnibus |
| accusatief | aberrātiōnem | aberrātiōnes |
| vocatief | aberrātio | aberrātiōnes |
| ablatief | aberrātiōne | aberrātiōnibus |