aanvoeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanvoeren    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈanvurə(n)/

Woordafbreking

• aan·voe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van aan (voorzetsel) en voeren (werkwoord)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanvoeren	voerde aan	aangevoerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

aanvoeren

1. bevel voeren over, leiden

   • Na enkele grote overwinningen kreeg hij een groot leger om aan te voeren. 

2. aanbrengen, naartoe transporteren

   • Zij voeren graan aan nu de oogst verloren is gegaan. 

3. bijbrengen als bewijs

   • De verdediging wil ook nog iets aanvoeren. 

Vertalingen

    1. bevel voeren over   

Deens: anføre (da) Duits: anführen (de) Engels: command (en)

Frans: commander (fr) Spaans: acaudillar (es), comandar (es), encabezar (es), mandar (es), capitanear (es)

    2. aanbrengen, naartoe transporteren   

Deens: tilføre (da), indføre (da) Duits: zuführen (de) Engels: supply (en)

Frans: véhiculer (fr) Spaans: acarrear (es)

    3. bijbrengen als bewijs   

Deens: anføre (da), bibringe (da) Duits: anführen (de), beibringen (de) Engels: adduce (en)

Frans: alléguer (fr) Spaans: aducir (es), alegar (es)

Werkwoord

vervoeging van
aanvaren

aanvoeren

1. (in een bijzin) meervoud verleden tijd van aanvaren
   

   • ...dat wij aanvoeren. 
     
   • ...dat jullie aanvoeren. 
     
   • ...dat zij aanvoeren. 

Zelfstandig naamwoord

aanvoeren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord aanvoer

Gangbaarheid

• Het woord aanvoeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'aanvoeren' herkend door

100 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.