aanvoeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanvoeren    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈanvurə(n)/

Woordafbreking

• aan·voe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van aan (voorzetsel) en voeren (werkwoord)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanvoeren	voerde aan	aangevoerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

aanvoeren

1. bevel voeren over, leiden

   Na enkele grote overwinningen kreeg hij een groot leger om aan te voeren.

2. aanbrengen, naartoe transporteren

   Zij voeren graan aan nu de oogst verloren is gegaan.

3. bijbrengen als bewijs

   De verdediging wil ook nog iets aanvoeren.

Vertalingen

    1. bevel voeren over   

Duits: anführen (de) Engels: command (en)

Frans: commander (fr) Spaans: acaudillar (es), comandar (es), encabezar (es), mandar (es)

    2. aanbrengen, naartoe transporteren   

Duits: zuführen (de) Engels: supply (en)

Frans: véhiculer (fr) Spaans: acarrear (es)

    3. bijbrengen als bewijs   

Duits: anführen (de), beibringen (de) Engels: adduce (en)

Frans: alléguer (fr) Spaans: aducir (es), alegar (es)

    in te delen vertalingen   

Spaans: capitanear (es)

Werkwoord

vervoeging van
aanvaren

aanvoeren

1. (in een bijzin) meervoud verleden tijd van aanvaren
   

   ...dat wij aanvoeren.
   

   ...dat jullie aanvoeren.
   

   ...dat zij aanvoeren.

Zelfstandig naamwoord

aanvoeren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord aanvoer