aanstoot

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanstoot    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈanstot / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·stoot

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van aanstoten

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanstoot	aanstoten
verkleinwoord	aanstootje	aanstootjes

Zelfstandig naamwoord

de aanstoot m

1. een ergernis veroorzaken, zich aan iets ergeren

   • Zit toch niet zo'n aanstoot te geven! 
   • Veel mensen nemen aanstoot aan naaktfoto's in de openbare ruimte. 

2. een botsing, of iets met een bruuske beweging een zetje geven

   • De aanstoot van een biljardbal met een keu. 

Afgeleide begrippen

• aanstootgevend

Werkwoord

vervoeging van
aanstoten

aanstoot

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat ik aanstoot. 

2. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat jij aanstoot. 

3. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat hij aanstoot. 

Vertalingen

    1. een ergernis   

Duits: Anstoß (de) m

Engels: umbrage (en)

Gangbaarheid

• Het woord aanstoot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanstoot" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.