aanmoeten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanmoeten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• aan·moe·ten

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan bw  en  moeten ww 

Werkwoord

aanmoeten

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanmoeten	moest aan	aangemoeten
onregelmatig	volledig

1. gedwongen zijn iets (kleding, sieraden e.d.) te dragen
2. ergens mee doorgaan, iets gebruiken, handelen

   ▸ Studenten hebben momenteel iets anders aan hun hoofd dan een bestuursjaar te plannen, merkt zij. „De meeste weten al niet zo goed wat ze volgend jaar met hun studie aanmoeten. Stages zijn lastiger te vinden en veel meer is onzeker.”

   ▸ Ze zijn berooid, hebben geen geld voor benzine en weten niet wat ze met het lijk aanmoeten. Murat eindigt als een anonieme dode in een verdroogd Spaans veld.

Gangbaarheid

• Het woord 'aanmoeten' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanmoeten" herkend door:

51 %	van de Nederlanders;
36 %	van de Vlamingen.