aanduidingen

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • aan·dui·din·gen

Zelfstandig naamwoord

de aanduidingenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord aanduiding
     Hij was gekleed in een uniform met de aanduidingen van de SOE en de rang van sergeant, gedoucht en geschoren toen hij op de afrondende afspraak verscheen met kolonel Grumpy, zoals iedereen de chef noemde, en zijn twee assistenten.[1]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044628265