Westen

Niet te verwarren met: westen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  Westen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʋɛs.tə(n)/

Woordafbreking

• Wes·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Leenvertaling van Frans Occident, ingevoerd medio 19e eeuw door de Franse filosoof Auguste Comte (1798-1875), oorspronkelijk beperkt tot de Europese mogendheden Frankrijk, Spanje, Engeland, Duitsland en Italië
• De politiek-culturele connotatie van de term Westen, geschreven met een hoofdletter volgens de huidige spellingregel 16.G, is in de tweede helft van de 19e eeuw in zwang geraakt, zie vindplaats hieronder.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	Westen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het Westen o

1. (politiek) christelijk Europa (in engere zin, met uitsluiting van voormalig communistisch Oost-Europa en Rusland)

   ▸ In de middeleeuwse literatuur wordt Babilonië als de hoofdstad van de Saraceense wereld beschouwd, maar de activiteiten die Hughe waarneemt als hij er binnenrijdt, zouden evengoed in een stad in het Westen kunnen plaatsvinden

   ▸ Het heilige Rusland vertoont op 't oogenblik weer zijne schaduwzijde. Het staat als een gevaar tegenover de mogendheden van west-Europa. Het smeedt intrigues in 't oosten en dreigt het westen.

2. (politiek) (na de Tweede Oorlog) het niet-communistische, kapitalistische Europa, Noord-Amerika en Australië, Nieuw-Zeeland (evt. ook Japan)

   ▸ Een commissie uit het Amerikaanse Congres heeft te München de voormalige luitenant-kolonel bij de Russische geheime politie (MVD), Grigori Stepanowitsj Burlitski, ondervraagd over zijn aandeel in massa-deportaties en het uitroeien van bevolkingsgroepen. Burlitski, een 36-jarige Kozak, week een jaar geleden naar het Westen uit, omdat hij, volgens zijn zeggen, zich niet langer kon verenigen met een stelsel, dat zo meedogenloos was voor zijn eigen volk.

Synoniemen

• Occident

Antoniemen

• niet-Westen

Afgeleide begrippen

• verwesterd

Verwante begrippen

• westers, oosters

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.