Substantive

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Duits

Uitspraak
  • IPA: /ˈzʊpstanˌtiːvə/
Woordafbreking
  • Sub·stan·ti·ve

Zelfstandig naamwoord

Substantive o, mv

  1. (verouderend) datief enkelvoud van Substantiv
  2. nominatief, genitief en accusatief meervoud van Substantiv