Anamnese

Duits

Uitspraak

• IPA: /anamˈneːzə/

Woordafbreking

• Anam·ne·se

Woordherkomst en -opbouw

• Komt van het Oudgriekse ανάμνησις (anámnēsis) in de zin van "herinnering".

Zelfstandig naamwoord

Anamnese v

1. (medisch) anamnese

   «Die Anamnese ist ein wichtiger Bestandteil der Diagnosefindung.»

   De anamnese is een belangrijk bestanddeel van de diagnosebepaling.

2. (filosofie) anamnese

   «Anamnese ist das philosophische Konzept der Wiedererinnerung der Seele an vor der Geburt geschaute Wahrheiten.»

   Anamnese is het filosofische concept van de wederherinnering van de ziel aan voor de geboorte geziene waarheden.

3. (religie), Sjabloon:liturgie anamnese

   «Die christliche Liturgiewissenschaft bezeichnet mit Anamnese das feierliche Gedächtnis des Todes und der Auferstehung, sowie des gesamten Heilshandelns Christi bei der Feier der Eucharistie oder des Heiligen Abendmahls.»

   De christliche liturgiek bedoelt met anamnese de feestelijke herdenking van de dood en van de opstanding zoals van het gehele handelen des Heils van Christus bij de eucharistieviering of bij het Heilig Avondmaal.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	die Anamnese	die Anamnesen
genitief	der Anamnese	der Anamnesen
datief	der Anamnese	den Anamnesen
accusatief	die Anamnese	die Anamnesen

Synoniemen

• [2] Anamnesis

Verwante begrippen

• [1] Krankengeschichte

Hyperoniemen

• [1] Entwicklung
• [3] Gebet

Hyponiemen

• [1] Eigenanamnese, Familienanamnese, Fremdanamnese, Kurzanamnese, Sozialanamnese

Afgeleide begrippen

• [1] Anamneseerhebeung, Anamnesegruppe, anamnestisch, anamnetisch