WikiWoordenboek:Gebiedende wijs: verschil tussen versies

Uit WikiWoordenboek
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Cat
Regel 1: Regel 1:
De gebiedende wijs is een zinsvorm zonder [[onderwerp]] waarmee [[bevel|bevelen]] of [[wens|wensen]] kenbaar worden gemaakt. Meestal is het onderwerp de [[ontvanger]].
De gebiedende wijs is een zinsvorm zonder [[onderwerp]] waarmee [[bevel|bevelen]] of [[wens|wensen]] kenbaar worden gemaakt. Meestal is het onderwerp de [[ontvanger]].

==Gebruik van de gebiedende wijs==
==Gebruik van de gebiedende wijs==
De gebiedende wijs wordt gebruikt wanneer iemand een bevel geeft of een wens kenbaar maakt. De gebiedende wijs staat altijd in de [[tegenwoordige tijd]]. Uit de zin wordt het onderwerp weggelaten. Als het onderwerp enkelvoudig is wordt het werkwoord vervoegd zoals het ook bij de eerste persoon enkelvoud (ik) wordt gedaan. Als het onderwerp meervoud is wordt achter de enkelvoudsvorm een ''t'' geplakt. Bijvoorbeeld: tegen een persoon: "ga weg!"; tegen een groep: "gaat weg!" De meervoudsvorm is in onbruik geraakt. Vaak wordt deze vervangen door de enkelvoudsvorm.
De gebiedende wijs wordt gebruikt wanneer iemand een bevel geeft of een wens kenbaar maakt. De gebiedende wijs staat altijd in de [[tegenwoordige tijd]]. Uit de zin wordt het onderwerp weggelaten. Als het onderwerp enkelvoudig is wordt het werkwoord vervoegd zoals het ook bij de eerste persoon enkelvoud (ik) wordt gedaan. Als het onderwerp meervoud is wordt achter de enkelvoudsvorm een ''t'' geplakt. Bijvoorbeeld: tegen een persoon: "ga weg!"; tegen een groep: "gaat weg!" De meervoudsvorm is in onbruik geraakt. Vaak wordt deze vervangen door de enkelvoudsvorm.

[[Categorie:WikiWoordenboek|Gebiedende wijs]]

Versie van 31 jul 2008 11:53

De gebiedende wijs is een zinsvorm zonder onderwerp waarmee bevelen of wensen kenbaar worden gemaakt. Meestal is het onderwerp de ontvanger.

Gebruik van de gebiedende wijs

De gebiedende wijs wordt gebruikt wanneer iemand een bevel geeft of een wens kenbaar maakt. De gebiedende wijs staat altijd in de tegenwoordige tijd. Uit de zin wordt het onderwerp weggelaten. Als het onderwerp enkelvoudig is wordt het werkwoord vervoegd zoals het ook bij de eerste persoon enkelvoud (ik) wordt gedaan. Als het onderwerp meervoud is wordt achter de enkelvoudsvorm een t geplakt. Bijvoorbeeld: tegen een persoon: "ga weg!"; tegen een groep: "gaat weg!" De meervoudsvorm is in onbruik geraakt. Vaak wordt deze vervangen door de enkelvoudsvorm.