schreeuw

Op de markt in 's-Hertogenbosch kon publiek meedoen aan wedstrijden hard-schreeuwen en klompen-stampen (1 januari 1980)

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schreeuw    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /sχrɪːw/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /sxrew/

Woordafbreking

• schreeuw

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schreeuw	schreeuwen
verkleinwoord	schreeuwtje	schreeuwtjes

Zelfstandig naamwoord

schreeuw m

1. een luide (uit)roep, vaak geassocieerd met angst, pijn, schrik of woede

   • Hij gaf een schreeuw van pijn toen hij door de vallende steen geraakt werd. 

Synoniemen

• gil, kreet

Hyponiemen

• angstgeschreeuw, angstschreeuw, oerschreeuw, waarschuwingsschreeuw

Afgeleide begrippen

• geschreeuw, schreeuwarend, schreeuwbek, schreeuwen, schreeuwer, schreeuwerd, schreeuwerig, schreeuwlelijk, schreeuwvogel

Vertalingen

    1. een luide (uit)roep   

Engels: scream (en) Frans: cri (fr)

Pools: krzyk (pl) m Spaans: alarido (es) m, grito (es) m

Werkwoord

vervoeging van
schreeuwen

schreeuw

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schreeuwen
   

   • Ik schreeuw. 

2. gebiedende wijs van schreeuwen
   

   • Schreeuw! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schreeuwen
   

   • Schreeuw je? 

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.