zeggen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zeggen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈzɛ.ɣə(n)/

Woordafbreking

• zeg·gen

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: secghen, seggen Oudnederlands: sagon Germaans: *sagjanan = Verwant in Germaans: West: Engels: say (Angelsaksisch: secgan), Duits: sagen, (Oudhoogduits: sagēn), Fries: sizze (Oudfries: sedza) Noord: Zweeds: säga, Deens: sige, Noors: si, (Nynorsk: seie, Oudnoords: segja), IJslands: segja, Faeröers: siga

Opmerkingen

• Zeggen was van oorsprong zwak maar door elisie van de g en daarna van de slotlettergreep -de is het in de verleden tijd onregelmatig geworden: zegde> zeide> zei. In Vlaanderen is de regelmatige vorm nog steeds in gebruik.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zeggen /ˈzɛ.ɣə(n)/	zei, zegde /zɛɪ̯/, /ˈzɛɣ.də/	gezegd /ɣə.ˈzɛxt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

zeggen

1. mondeling mededelen, spreken, betuigen

   • Hij zegt dat hij gewoon aanwezig was. 

Vertalingen

    1. mondeling mededelen, spreken, betuigen   

Alabama: onka Atayal: kmaial Duits: sagen (de) Engels: say (en) Esperanto: diri (eo) Fins: sanoa (fi) Frans: dire (fr) Fries: sizze (fy) Friulisch: dî Hongaars: mond (hu) Ido: dicar (io) Interlingua: dicer (ia) Italiaans: dire (it) Koerdisch: gotin (ku) Latijn: dicere (la), vocari (la), appellari (la), fari (la)

Napolitaans: dicere Oudnoords: kveða Perzisch: گفتن (fa) Pools: mówić (pl), powiedzieć (pl) Portugees: dizer (pt) Quechua: niy (qu) Roemeens: zice (ro), spune (ro) Russisch: говорить (ru) (imperfectief) (govorít'), сказать (ru) (perfectief) (skazát') Spaans: decir (es) Taroko: marangao Turks: söylemek (tr), demek (tr) Vietnamees: nói (vi) Zweeds: säga (sv)

Zelfstandig naamwoord

de zeggen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zegge