Anekdote

Duits

Uitspraak

• IPA: / anɛkˈdoːtə /

Woordafbreking

• An·ek·do·te

Woordherkomst en -opbouw

• [1] Komt van het Franse anecdote wat een titel van één werk van de Byzantijnse geschiedschrijver Procopius was. Dit werk heet Ἀνέκδοτα (Anékdota) in de Griekse prent. Het betekent "het onuitgegevene" en komt zijnerzijds van het Griekse anékdotos (onuitgegeven).

	enkelvoud	meervoud
nominatief	die Anekdote	die Anekdoten
genitief	der Anekdote	der Anekdoten
datief	der Anekdote	den Anekdoten
accusatief	die Anekdote	die Anekdoten

Zelfstandig naamwoord

Anekdote, v (verkleinwoord: Anekdötchen)

1. (letterkunde) anekdote

   «Anekdoten sind oft witzig.»

   Anekdotes zijn vaak grappig.

Antoniemen

• Aphorismus
• Apophthegma
• Sentenz
• Witz
• Wortspiel

Hyperoniemen

• Erzählung

Afgeleide begrippen

• anekdotenhaft
• anekdotisch