Naar inhoud springen

тишина

Uit WikiWoordenboek
enkelvoud meervoud
nominatief тишина́-
genitief тишины́-
datief тишине́-
accusatief тишину́-
instrumentalis тишино́й, тишино́ю-
locatief тишине́-

тишина v

  1. stilte
    « Вдруг дальний колокола звон // Раздался снова в тишине.[1]»
    Plots klonk er een verre klok // en verzonk weer in de stilte
  1. M. Yu. Lermontov, 1838-39.