πτόλεμος

Oudgrieks

	enkelvoud	tweevoud	meervoud
nominatief	ὁ πτόλεμος	τώ πτολέμω	οἱ πτόλεμοι
genitief	τοῦ πτολέμου	τοῖν πτολέμοιν	τῶν πτολέμων
datief	τῷ πτολέμῳ	τοῖν πτολέμοιν	τοῖς πτολέμοις
accusatief	τόν πτόλεμον	τώ πτολέμω	τούς πτολέμους
vocatief	πτόλεμε	πτολέμω	πτόλεμοι

Zelfstandig naamwoord

πτόλεμος m

1. oorlog, strijd

   «Ἰδομενεῦ, πέρι μέν σε τίω Δαναῶν ταχυπώλων,
   Ἠμὲν ἐνὶ πτολέμῳ, ἠδ'ἀλλοίῳ ἐπὶ ἔργῳ,»

   Idomeneus, ik eer jou boven alle Danaï met hun snelle paarden,
   zowel in oorlog als in iets anders.

Synoniemen

• Latere vorm πόλεμος