óntblaajere

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ondˈblaːjɐrɐ/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van blaajere met het voorvoegsel ónt-.

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
óntblaajere	óntblaajerdje	óntblaajerdj
zwak	volledig

Werkwoord

óntblaajere

1. ontbladeren

   «Es 'd euverdeil aan blaajer vergaeldj waar, óntblaajerdje Mie de struuk.»

   Omdat de meeste bladeren geel geworden waren, ontbladerde Mia de struik.

Synoniemen

• óntlouve