zeut

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈzø̀ːt/ (Etsbergs)

Bijvoeglijk naamwoord

zeut

1. (Hooglimburgs) zoet

   «Dees tieë maak dem behuuerlik zeut.»

   Deze thee smaakt behoorlijk zoet.

2. (Hooglimburgs) zacht
3. (Hooglimburgs) aardig, lief

   «Hae deit ömmer zieër zeut toet mir.»

   Hij doet altijd heel aardig tegen mij.

Zelfstandig naamwoord

zeut o

1. (Hooglimburgs) zoets, de partitiefvorm van het bijvoeglijk naamwoord zoet

   «Ich mót get zeut hóbben óm tö zoebele.»

   Ik moet wat zoets hebben om op te zuigen.

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	zeut	seut	zeuteke	seuteke	zeuter	seuter	zeutekes	seutekes
genitief	zeuts	seuts	zeutekes	seutekes	zeuter	seuter	zeutekes	seutekes
locatief	zeutes	seutes	zeuteske	seuteske	zeutese	seutese	zeuteskes	seuteskes
datief	zeute	seute	zeuteke	seuteke	zeuter	seuter	zeutekes	seutekes
accusatief	zeut	seut	zeuteke	seuteke	zeuter	seuter	zeutekes	seutekes