worgen

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • wor·gen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
worgen
worgde
geworgd
zwak -d volledig

Werkwoord

worgen

  1. overgankelijk door dichtknijpen van de hals dood trachten te maken
    • Het slachtoffer was duidelijk geworgd. 
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

31 % van de Nederlanders;
21 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen


Middelnederlands

stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden tijd voltooid
deelwoord
enkelvoud meervoud
worgen worgede worgeden geworget
 zwak  volledig   

Werkwoord

worgen [1]

  1. worgen, wurgen, doden door de keel dicht te knijpen
  2. wrang zijn, samentrekken
  3. stikken, smoren

Verwijzingen