wonde

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • won·de
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord wonde wonden
wondes
verkleinwoord wondje wondjes

Zelfstandig naamwoord

de wondev / m

  1. (Vlaanderen en Limburg) een beschadiging in of aan het lichaam
    • Door zijn val had hij een diepe wonde in zijn been. 
Synoniemen
Hyponiemen
Uitdrukkingen en gezegden
  • een wonde toebrengen
kwetsen
  • Den vinger op de wond ( of een wonde plek) leggen
  • Tijd heelt alle wonden
door het verloop van tijd worden herinneringen zwakker en de erge/verdrietige/zware/kwaadmakende dingen minder erg
  • Zachte heelmeesters maken stinkende wonden
een grondige oplossing is beter dan doormodderen of het voorzichtig aanpakken, ook al is hij pijnlijk
Vertalingen

Bijvoeglijk naamwoord

wonde

  1. verbogen vorm van de stellende trap van wond

Gangbaarheid

69 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen