violent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  violent    (hulp, bestand)
• IPA: / vijoˈlɛnt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• vi·o·lent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘heftig’ voor het eerst aangetroffen in 1485
• van Middelnederlands violent

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	violent	violenter	violentst
verbogen	violente	violentere	violentste
partitief	violents	violenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

violent

1. met veel kracht

   • Ook Nellers stramme rechterhand krijgt aandacht. „Te violent”, vindt Gatti. „Je omarmt iemand ook niet met gestrekte armen. Niet zo klikken met je armen. Dan wordt de respons van het orkest onhelder.” 

2. met onberaden gedrevenheid

   • Dorlas, die zijn stemmingswisselingen wijt aan de slaapziekte apneu waaraan hij lijdt, heeft zich zelden in de hand en wordt geregeld overvallen door de violente interventies van zijn eigen Stem, die hij steeds meer gaat beschouwen als een Fremdkörper. 

Synoniemen

• heftig, hevig
• fel, hartstochtelijk, onstuimig

Gangbaarheid

• Het woord violent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "violent" herkend door:

76 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  violent (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈvaɪ(ə)lənt/

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudfrans violent

stellend	vergrotend	overtreffend
violent	more violent	most violent

Bijvoeglijk naamwoord

violent

1. gewelddadig, heftig

Frans

Uitspraak

• Geluid:  violent    (hulp, bestand)
• IPA: /vjɔ.lɑ̃/

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudfrans violent

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	violent	violente
vrouwelijk	violents	violentes

Bijvoeglijk naamwoord

violent

1. gewelddadig

Werkwoord

violent

vervoeging van
violer

violent

1. derde persoon meervoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van violer

1. derde persoon meervoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van violer

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudfrans violent

Bijvoeglijk naamwoord

violent

1. gewelddadig

Overerving en ontlening

• Nederlands: violent

Oudfrans

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn violentus "gewelddadig, onstuimig"

Bijvoeglijk naamwoord

violent

1. gewelddadig

Overerving en ontlening

• Middelnederlands: violent
  • Nederlands: violent
• Engels: violent
• Frans: violent