vindiceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vindiceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vin·di·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Latijnse vindicare met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vindiceren	vindiceerde	gevindiceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

vindiceren

1. overgankelijk (juridisch) als zijn eigendommen opeisen
2. overgankelijk wreken

Hyponiemen

• revindiceren

Afgeleide begrippen

• revindicatie, vindicatie

Vertalingen

    1.   

Spaans: vindicar (es)

Gangbaarheid

• Het woord vindiceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.