vermogen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm vermogen
tegenwoordige tijd				verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
ik	vermag	wij, we	vermogen	ik	vermocht	wij, we	vermochten	ik	zal vermogen	wij, we	zullen vermogen
jij, je, U gij, ge	vermag, vermoogt vermoogt	jullie	vermogen	jij, je, U gij, ge	vermocht	jullie	vermochten	jij, je, U gij, ge	zal, zult vermogen zult vermogen	jullie	zullen vermogen
hij, zij, het	vermag	zij, ze	vermogen	hij, zij, het	vermocht	zij, ze	vermochten	hij, zij, het	zal vermogen	zij, ze	zullen vermogen
onvoltooid deelwoord			voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
vermogend			vermogen hebben			-			-

vervoeging van de bedrijvende vorm van vermogen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermogen			te vermogen
	toekomend		zullen vermogen			te zullen vermogen
voltooid	tegenwoordig		hebben vermocht			te hebben vermocht
	toekomend		vermocht zullen hebben			vermocht te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vermogend		vermocht			ev. vermag	mv. verouderd vermag	vermoge
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vermag	vermag	vermag	vermag	vermag	vermogen	vermogen	vermogen
verleden (o.v.t.)	vermocht	vermocht	vermocht	vermocht	vermocht	vermochten	vermochten	vermochten
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermogen	zult/zal vermogen	zult/zal vermogen	zult vermogen	zal vermogen	zullen vermogen	zullen vermogen	zullen vermogen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermogen	zou vermogen	zou(dt) vermogen	zoudt vermogen	zou vermogen	zouden vermogen	zouden vermogen	zouden vermogen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vermocht	hebt vermocht	hebt/heeft vermocht	hebt vermocht	heeft vermocht	hebben vermocht	hebben vermocht	hebben vermocht
verleden (v.v.t.)	had vermocht	had vermocht	had vermocht	hadt vermocht	had vermocht	hadden vermocht	hadden vermocht	hadden vermocht
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermocht hebben	zal/zult vermocht hebben	zult/zal vermocht hebben	zult vermocht hebben	zal vermocht hebben	zullen vermocht hebben	zullen vermocht hebben	zullen vermocht hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermocht hebben	zou vermocht hebben	zou/zoudt vermocht hebben	zoudt vermocht hebben	zou vermocht hebben	zouden vermocht hebben	zouden vermocht hebben	zouden vermocht hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vermocht worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vermocht				er is vermocht
verleden	er werd vermocht				er was vermocht
toekomend	er zal vermocht worden				er zal vermocht zijn
voorwaardelijk	er zou vermocht worden				er zou vermocht zijn
lijdende vorm vermocht worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermocht worden			vermocht te worden
	toekomend		vermocht zullen worden			vermocht te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vermocht zijn			vermocht te zijn
	toekomend		vermocht zullen zijn			vermocht te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vermocht	wordt vermocht	wordt vermocht	wordt vermocht	wordt vermocht	worden vermocht	worden vermocht	worden vermocht
verleden (o.v.t.)	werd vermocht	werd vermocht	werd vermocht	werdt vermocht	werd vermocht	werden vermocht	werden vermocht	werden vermocht
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermocht worden	zult vermocht worden	zult vermocht worden	zult vermocht worden	zal vermocht worden	zullen vermocht worden	zullen vermocht worden	zullen vermocht worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermocht worden	zou vermocht worden	zou/zoudt vermocht worden	zoudt vermocht worden	zou vermocht worden	zouden vermocht worden	zouden vermocht worden	zouden vermocht worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vermocht	bent vermocht	bent/is vermocht	zijt vermocht	is vermocht	zijn vermocht	zijn vermocht	zijn vermocht
verleden (v.v.t.)	was vermocht	was vermocht	was vermocht	waart vermocht	was vermocht	waren vermocht	waren vermocht	waren vermocht
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermocht zijn	zult vermocht zijn	zult vermocht zijn	zult vermocht zijn	zal vermocht zijn	zullen vermocht zijn	zullen vermocht zijn	zullen vermocht zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermocht zijn	zou vermocht zijn	zou/zoudt vermocht zijn	zoudt vermocht zijn	zou vermocht zijn	zouden vermocht zijn	zouden vermocht zijn	zouden vermocht zijn