uitbouwen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitbouwen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈœytbɑu̯ə(n)/

Woordafbreking

• uit·bou·wen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  bouwen ww 

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
de uitbouw	uitbouwend
het uitbouwen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitbouwen	bouwde uit	uitgebouwd
zwak -d	volledig

Werkwoord

uitbouwen

1. een bestaand gebouw groter maken door er iets aan te bouwen

   • Wij hebben het huis uitgebouwd met een garage. 

2. (figuurlijk) een organisatie of denkbeeld verder uitbreiden

   • Zij kon haar boetiekje uitbouwen tot een modeketen met filialen in tien landen. 

Zelfstandig naamwoord

de uitbouwen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord uitbouw

   • Alle uitbouwen aan de achterkant van het huis moeten worden gesloopt omdat de fundering niet deugt. 

het uitbouwen o

1. zelfstandig gebruik van de infinitief

   • Het uitbouwen van de kerk tot een kathedraal heeft eeuwen geduurd. 

Afgeleide begrippen

• uitbouwsel

Gangbaarheid

• Het woord uitbouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitbouwen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.