toe-eigenen/vervoeging

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich toe-eigenen
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	eigen me toe (bijzin) me toeeigen	wij, we	eigenen ons toe (bijzin) ons toeeigenen	ik	eigende me toe (bijzin) me toeeigende	wij, we	eigenden ons toe (bijzin) ons toeeigenden	ik	zal me toe-eigenen	wij, we	zullen ons toe-eigenen
2	jij, je	eigent je toe (bijzin) je toeeigent	jullie	eigenen je toe (bijzin) je toeeigenen	jij, je	eigende je toe (bijzin) je toeeigende	jullie	eigenden je toe (bijzin) je toeeigenden	jij, je	zal, zult je toe-eigenen	jullie	zullen je toe-eigenen
	u	eigent zich/u toe (bijzin) zich/u toeeigent	u	eigent zich/u toe (bijzin) zich/u toeeigent	u	eigende zich/u toe (bijzin) zich/u toeeigende	u	eigende zich/u toe (bijzin) zich/u toeeigende	u	zult zich/u toe-eigenen	u	zult zich/u toe-eigenen
	gij, ge	eigent u toe (bijzin) u toeeigent	gij, ge, gijlieden	eigent u toe (bijzin) u toeeigent	gij, ge	eigende u toe (bijzin) u toeeigende	gij, ge, gijlieden	eigende u toe (bijzin) u toeeigende	gij, ge	zult u toe-eigenen	gij, ge gijlieden	zult u toe-eigenen
3	hij, zij, het	eigent zich toe (bijzin) zich toeeigent	zij, ze	eigenen zich toe (bijzin) zich toeeigenen	hij, zij, het	eigende zich toe (bijzin) zich toeeigende	zij, ze	eigenden zich toe (bijzin) zich toeeigenden	hij, zij, het	zal zich toe-eigenen	zij, ze	zullen zich toe-eigenen
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich toe-eigenend				zich toegeëigend hebben			eigen u/je toe, eigent je toe			eigene zich toe (bijzin) zich toeeigene