studiehoofd

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • stu·die·hoofd
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord studiehoofd studiehoofden
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het studiehoofdo

  1. alle eigenschappen (zoals intelligentie, doorzettingsvermogen en concentratievermogen) die nodig zijn om goed te kunnen leren
     Hij is niet in staat zijn tentamens te halen, wat komt doordat hij, vriendelijk uitgedrukt, mist wat vroeger een studiehoofd werd genoemd.[2]
  2. iemand die heel goed kan studeren
Synoniemen

Gangbaarheid


Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044633535